เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 20 ตุลาคม 2554 บริษัทแห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ในนิคมอีสเทิร์นซีบอร์ด ต.ปลวกแดง อ.ปลวกแดง จ.ระยอง ได้เลิกจ้างพนักงานเหมาค่าแรงกว่า 40 คน บริษัทแห่งนี้ผลิตชิ้นส่วนรถยนต์เพื่อส่งให้กับบริษัทประกอบรถยนต์รายใหญ่ในนิคมอีสเทิร์นซีบอร์ดบริษัทดังกล่าวอ้างกับพนักงานเหมาค่าแรงว่าผลกระทบจากวิกฤตน้ำท่วม ทำให้จำเป็นต้องรักษาสถานะของบริษัทให้คงไว้ จึงต้องมีการเลิกจ้างพนักงานบางส่วน โดยจ่ายค่าชดเชยเป็นการช่วยเหลือเป็นเงินเท่ากับค่าจ้างจำนวน 1 เดือน
พนักงานเหมาค่าแรงรายหนึ่งเปิดเผยว่า “เคยถูกเลิกจ้างมาก่อนหน้านี้แล้วครั้งหนึ่ง เพราะบริษัทอ้างวิกฤตเศรษฐกิจเมื่อปีพ.ศ.2552 ทำให้ขาดทุนจึงปิดกิจการเลิกจ้างพนักงานทั้งหมด ครั้งนี้เจอวิกฤตน้ำท่วมก็ถูกเลิกจ้างอีก เหมือนเคราะห์กรรมตามกระหน่ำซ้ำเติมครั้งแล้วครั้งเล่า” เธอกล่าวอย่างสิ้นหวังทั้งน้ำตา
กรณีที่เกิดขึ้นนี้แสดงให้เห็นว่าวิกฤตน้ำท่วมครั้งนี้ไม่เพียงแต่จะส่งผลกระทบต่อผู้คนในพื้นที่น้ำท่วมเท่านั้นแต่ยังส่งผลกระทบต่อแรงงานเป็นลูกโซ่ไปยังพื้นที่ต่างๆ วิกฤตน้ำท่วมครั้งนี้ยังถูกยกเป็นข้ออ้างในการไม่ปรับค่าจ้างขั้นต่ำให้กับคนงาน จึงมีคำถามจากผู้ใช้แรงงานว่ารัฐบาลจะแก้ไขเรื่องนี้อย่างไร และจะมีทางออกให้กับแรงงานอย่างไรในสถานการณ์ปัจจุบันและหลังจากที่น้ำลดลงแล้ว
อัยยลักษณ์ เหล็กสุข
นักสื่อสารแรงงานศูนย์ชลบุรี – ระยอง รายงาน
