หลวงพี่ประเสริฐ กับวันกรรมกรสากล
โดย ภาสกร จำลองราช
วันนี้”หลวงพี่ประเสริฐ”สูญเสียการมองเห็นเพราะตาข้างหนึ่งประสบอุบัติเหตุขณะทำงานอยู่บนเรืองประมงที่เกาะเบนจินา ประเทศอินโดนีเซีย
หลวงพี่ประเสริฐ หรือชื่อตามบัตรประชาชนคือนายประเสริฐ ศรีวะอะไร ถูกหลอกไปไปทำงานบนเรือประมงตั้งแต่ปี 2552
แต่จะว่าหลอกทีเดียวก็ไม่เชิง แรกทีเดียวนายประเสริฐสมัครใจไปเป็นช่วงเครื่อง แต่พอไปถึงเกาะเบนจินาและถูกบังคับให้ย้ายเรือ เขาจึงถูกเปลี่ยนหน้าที่ไปเป็นคนงานอวน ทำงานตั้งแต่ตี 5 ไปจน 4-5 ทุ่ม
“บางครั้งต้องทำงานกัน 24 ชั่วโมง อยากกลับบ้านก็กลับไม่ได้ เขาไม่ให้กลับ เราเคยโทรศัพท์แจ้งไปยังสถถานทูตไทยในจาการ์ตา แต่เรื่องก็เงียบไป”พระประเสริฐยังคงเจ็บปวดทุกครั้ง เมื่อนึกถึงความโหดร้ายบนเรือประมง
นานนับ 10 ปีแล้ว ที่แรงงานไทยและแรงงานในประเทศเพื่อนบ้านที่มีนายจ้างเป็นคนไทย ถูกหลอกลวงไปตกนรกบนเรือประมง
หลายคนเสียชีวิต หลายคนพิการ หลายคนเป็นบ้า หลายคนได้รับความช่วยเหลือกลับมาอย่างสะบักสะบอม
“อาตมาเห็นคนถูกทุบตี เห็นเพื่อนแรงงานถูกทรมาน เห็นบางคนนอนตายไปเฉยๆและโยนศพลงทะเล บางคนที่ตายบนฝั่งก็ถูกนำไปฝังไว้ในสุสาน วันนี้อาตมาเลยตัดสินใจบวช เพราะอยากทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับเขาเหล่านั้น ถ้าเป็นไปได้ อยากบวชไปตลอดชีวิต”
ทุกวันนี้กระดูกของแรงงานโชคร้ายยังคงอยู่เกลื่อนเกาะย่านนั้น และปราศจากการพิสูจน์เพื่อคืนสู่ครอบครัว
หลังจากมูลนิธิแอลพีเอ็นและข่าวสามมิติร่วมกันเปิดโปงความชั่วร้ายในวงการประมงไทย รัฐบาลไทยตัดสินใจส่งเรือรบไปรับคนงานไทยกลับ แต่กลับ”ปล่อยเกาะ”แรงงานพม่า ลาวและเขมรต่อไป ทั้งๆที่ลูกจ้างนับพันคนเหล่านี้ถูกนายจ้างไทยหลอกลวงไปจากเมืองไทย
วันนี้พระประเสริฐ และอดีตลูกจ้างบนเรือนรกกลุ่มใหญ่ ยังต้องดิ้นรนเรียกร้องสิทธิอันพึงมีพึงได้ ขณะที่แรงงานเพื่อนบ้านถูกทำให้จมหายเข้ากลีบเมฆเพื่อปัดความรับผิดชอบ
มีประโยชน์อันใดเล่า ถ้าวันนี้(1 พฤษภาคม 2559)ซึ่งเป็นวันแรงงานสากล เหล่าผู้นำแรงงานยังคงใจจดใจจ่ออยู่กับงบประมาณก้อนโตและพิธีกรรมจัดงานที่เอาใจรัฐบาล แต่กลับไม่รู้ร้อนรู้หนาวหรือเข้าถึงคำว่า “แรงงานสากล”
อย่าแปลกใจในยามที่บ้านเมืองและประชาชนต้องการ “พลัง”ในการขับเคลื่อนให้เป็นไปในทิศทางที่ถูกที่ควร แต่พลังกรรมกรที่เคยยิ่งใหญ่ กลับแหว่งวิ่นและกัดกร่อนตัวเองเล็กลงจนยากจะคาดหวัง
คำถามที่ถามกันมาหลายปีคือ ใครเล่าจะร่วมพลิกฟื้นพลังกรรมกรให้กลับมาเป็นที่หวังของสังคมไทยได้อีกบ้าง
————-
