มึนตึ้บ! ขอลากิจแต่นายจ้างให้ลาออก ชวดสิทธิเงินทดแทน

 

คนงานหญิงโรงงาน เย็บผ้าย่านอ้อมใหญ่มาร้องทุกข์ที่กลุ่มสหภาพแรงงานย่านอ้อมน้อย-อ้อมใหญ่เรื่องนายจ้างให้เขียนใบลาออกเพียงแค่ขอลากิจกลับไปส่งลูกที่ต่างจังหวัด 

เมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน 2553 ได้รับการเปิดเผยจากนางสาวสุรินทร์ พิมพา เจ้าหน้าที่ฝ่ายรับเรื่องราวร้องทุกข์ของกลุ่มสหภาพแรงงานย่านอ้อมน้อย-อ้อมใหญ่ว่า คนงานหญิงแผนกเย็บผ้า บริษัทรัตนาภรณ์ ตั้งอยู่ย่านอ้อมใหญ่ ว่าเมื่อราวปลายเดือนกันยายนเคยถูกใบเตือนเนื่องจากลากิจไปรับลูกที่ภาคใต้เพื่อที่จะไปส่งให้แม่ที่จังหวัดอุดรแต่ทางบริษัทไม่ยอมให้ใบลาแต่กลับให้ใบเตือน ต่อมาเมื่อวันที่30ตุลาคมได้ไปขอใบลาเพื่อลาไปส่งลุกที่อุดรทางฝ่ายบุคคลไม่ยอมให้ใบลาแถมขู่ว่าหากหยุดงานจะให้ออกจากงาน

เมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายนผู้ร้องได้โทรไปแจ้งต่อฝ่ายบุคคลว่าจะเข้ามาทำงานในวันที่ 3 พฤศจิกายนแต่ทางฝ่ายบุคคลตอบกลับมาว่าให้มาเขียนใบลาออกแทนโดยอ้างว่าเป็นการโดนซ้ำใบเตือนถ้าไม่เขียนใบลาออกจะไม่โอนเงินค่าจ้างที่ทำค้างไว้ให้

ผู้ร้องยังกล่าวเพิ่มเติมว่า ทางบริษัทแห่งนี้ไม่ยอมให้ลูกจ้างใช้สิทธิกองทุนเงินทดแทน สวัสดิการต่างๆ ก็ไม่มีแถมบังคับให้ทำงานล่วงเวลาถ้าภายใน 15 วันไม่ทำงานล่วงเวลา 3 วัน จะถูกออกใบเตือนหรือตัดไม่ให้ทำงานล่วงเวลาตลอด 1 งวด (15 วัน) การจ่ายเงิน 

นางสาวสุรินทร์ พิมพาให้ความเห็นต่อประเด็นนี้ว่า นายจ้างไม่สามารถอ้างเหตุใดๆในการที่จะไม่จ่ายค่าจ้างให้กับลูกจ้างเมื่อลูกจ้างได้ทำงานไปแล้วส่วนกรณีที่ออกใบเตือนให้ลูกจ้างเหมือนจงใจกลั่นแกล้งโดยไม่เห็นแก่ความจำเป็นของลูกจ้าง จึงแนะนำให้ลูกจ้างไปทำงานปกติอย่าเขียนใบลาออกเพราะจะเสียสิทธิหลายอย่างทั้งค่าชดเชยและประกันว่างงานถ้านายจ้างปฏิเสธไม่ยอมให้เข้าทำงานให้ไปร้องต่อสวัสดิการคุ้มครองแรงงาน จ.นครปฐมและให้บันทึกไว้เป็นหลักฐานเพื่อยืนยันว่า นายจ้างได้เลิกจ้างแล้วจะได้เรียกร้องค่าชดเชยการถูกเลิกจ้างและค่าบอกกล่าวล่วงหน้า  ส่วนในกรณีนายจ้างไม่ปฏิบัติตามกฎหมายทางกลุ่มสหภาพแรงงานย่านฯจะแจ้งให้สวัสดิการคุ้มครองแรงงาน

รายงานโดยมงคล ยางงาม ศูนย์แรงงานอ้อมน้อย-อ้อมใหญ่