ชีวิตแรงงานหลังเกษียณ

เมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม 2554 นาย รัชพง(ทวี) บุญทับ อดีตพนักงานบริษัทผลิตยางรถยนต์ แห่งหนึ่งในจังหวัด ปทุมธานี ได้ล้มป่วยด้วยอาการเส้นเลือดในสมองแตก และเข้ารับการรักษาในห้องผู้ป่วยหนัก(ICU) ด้วย นายรัชพง บุญทับ ทำงานอยู่ในบริษัทดังกล่าวมากว่าสามสิบห้าปี ซึ่งเกษียณอายุการทำงานมาได้เพียง 2 ปี ในวันที่ 17 พฤษภาคม 2554 นายรัชพง บุญทับ ได้เสียชีวิตลงที่ รพ.แพทย์รังสิต ปัจจุบันอายุ 62 ปี

แหล่งข่าวกล่าวว่า ที่ผ่านมาพนักงานของบริษัทดังกล่าว ผลจากการที่คนงานทำงานหนักกว่า 20-30 ปี มักมีอาการเริ่มเจ็บป่วยเรื้อรัง แน่นหน้าอก อ่อนเพลีย ปวดเวียนศีรษะ เมื่อใกล้เกษียณ หลังจากเกษียณอายุงานแล้ว โดยส่วนมากใช้ชีวิตแบบปกติอยู่ได้ไม่เกิน 5 ปี จะเกิดการเจ็บป่วยอย่างหนัก บางรายพิการเป็นโรคอัมพฤกษ์ อัมพาต และเสียชีวิตในที่สุด ซึ่งรายนี้ หลังเกษียณอายุได้รับเงินค่าเกษียณจำนวน 11 เดือน ราว 200,000 บาท ต้องนำมาใช้ในการดูแลรักษาตัวจนเสียชีวิต  ในฐานะของพนักงานคนหนึ่งที่ทำงานทุ่มเทชีวิตและร่างกายมากว่า 30 ปี เมื่อเกษียณอายุพวกเราอยากให้บริษัทให้ดูแลสุขภาพอดีตพนักงานหลังเกษียณอย่างน้อยสัก 5 ปี เพราะหลังจากนั้นพวกเราคงมีชีวิตรอดอยู่ต่อไปน้อยมาก ดังนั้นพนักงานที่ทำงานให้บริษัทมานาน อยากให้บริษัทมองเห็นถึงคุณค่าของพนักงานที่ทำงานให้บริษัทบ้างนอกจากเพียงค่าจ้างแรงงาน และค่าชดเชยหลังเกษียณอายุ  แม้ว่าพนักงานจะมีสหภาพแรงงาน ที่ได้มีการยื่นข้อเรียกร้องให้บริษัทดูแลสุขภาพของพนักงานหลังเกษียณต่อ แต่ถูกบริษัทปฏิเสธข้อเสนอนี้ อาจเป็นเพราะเขาไม่เห็นคุณค่าหยาดเหงื่อแรงงานที่สร้างผลผลิต และผลกำไรให้กับบริษัทเลย                                                          

                                                      นักสื่อสารแรงงาน ศูนย์ข่าวกลุ่มย่านรังสิตฯ รายงาน