ความหวังในชีวิตแรงงานจนๆ

ในยุคที่เศรษฐกิจภายในประเทศไทยที่ต้องพึ่งพากำลังซื้อ เนื่องจากตลาดภายนอกประเทศส่วนใหญ่เกิดปัญหา แต่มีคนอีกจำนวนมากที่มีฐานะยากจนถึงไม่รัดเข็มขัดแทบจะไม่มีกินอยู่แล้ว ยิ่งมาเจอปัญหา สินค้าราคาแพงในขณะที่ค่าแรงสุดต่ำ ทำให้ผู้ใช้แรงงานต้องดิ้นรน บางคนต้องยอมเป็นหนี้บัตรเครดิต หนี้นอกระบบ เพราะบางครั้งไม่มีงานล่วงเวลา ทำให้ค่าจ้างที่ได้รับเพียงน้อยนิด ไม่เพียงพอที่จะเลี้ยงดูครอบครัว และตัวเองได้จนต้องไปเอาเงินในอนาคตมาใช้ และต้องทำงานที่มากกว่า 8 ชั่วโมง บวกการทำงานล่วงเวลา เช่นวันละ 12-18 ชั่วโมง หรืออาจทำงานมากกว่านี้ด้วยซ้ำไปเพื่อให้ได้ค่าจ้างที่สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้

ปัญหามาจากความเหลื่อมล้ำของสังคมในปัจจุบันที่มีคนรวยเป็นกระจุก  แต่คนจนๆกระจายทั่วทุกหย่อมหญ้า จากการที่มีรายได้ไม่เพียงพอ ไม่พอกิน พอใช้ ยิ่งซ้ำร้ายไปกว่าเดิมต้องแบกรับภาระหนี้สินจนกลายเป็นดินพอกหางหมู  ทั้งหนักทั้งเหนื่อยชีวิตยิ่งแย่ลงทำให้เกิดความเครียดคิดจะรวยทางลัด พึ่งหมอดู   หวังลาภลอยด้วยการเสี่ยงโชค  รู้ว่าตรงไหนเขาลือให้หวยแม่นพากันไปจุดธูปไหว้ ขอหวยรวยเบอร์ เมื่อพึ่งใครไม่ได้ก็เข้าหาสิ่งที่คิดว่าสามารถทำให้ตนมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นได้  ถึงแม้จะถูกมองว่างมงาย  แต่พวกเขาก็ไม่ใส่ใจกับพูดเหล่านั้น  เพราะคิดว่าทำงานมาทั้งชีวิตเป็นได้แค่ลูกจ้างได้ค่าแรงราคาถูก  คงไม่มีอะไรดีไปกว่านี้ หวังเพียงอย่างเดียวถ้าถูกหวยชีวิตคงจะลืมตาอ้าปากกับเขาได้เสียที  และอีกทั้งสื่อก็มีการออกข่าวการให้หวยแม่นของบรรดาอาจารย์ทั้งหลายทั้งปวง  รวมถึงน้องหมาที่แม่นจนต้องอุ้มเอาไปซ่อน เดือดร้อนกันแม้กระทั่งต้นกล้วย  ต้นมะละกอนี้คงเป็นที่พึ่งของคนจน ซึ่งไม่เพียงผู้ใช้แรงงาน

ในส่วนของพี่น้องแรงงานวันนี้คงนั่งหวังว่า เมื่อค่าแรงปรับขึ้นทั่วประเทศวันละ 300 บาท คงทำให้เงินในกระเป๋าเพิ่มขึ้นบ้าง แต่ก็ต้องดูฝีมือนายก และคณะรัฐมนตรีที่จะมีนโยบายควบคุมราคาสินค้าอุปโภคบริโภคหรือไม่ หากปล่อยให้ลอยตัวปับหรือไม่ชีวิตคนงานก็คงไม่ต่างกว่าวันนี้แน่

ดาวเรือง  ชานก  นักสื่อสารแรงงานศูนย์อ้อมน้อย – อ้อมใหญ่