Day: February 6, 2011

นายชาลี แรงงานพม่าที่ถูกล่ามโซ่ติดกับเตียงโรงพยาบาลโดยมิชอบด้วยกฎหมาย หลังเข้ารับการรักษาเพราะบาดเจ็บจากการทำงาน เตรียมร้องขอความเป็นธรรมจากกองทุนเงินทดแทน หลังองค์กรสิทธิมนุษยชนเรียกร้องจนสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองยอมปลดโซ่ คณะกรรมการสมานฉันท์แรงงานไทย (คสรท.) สมาพันธ์รัฐวิสาหกิจสัมพันธ์ (สรส.) สภาเครือข่ายกลุ่มผู้ป่วยจากการทำงานและสิ่งแวดล้อมแห่งประเทศไทย (WEPT) และมูลนิธิเพื่อสิทธิมนุษยชนและการพัฒนา (มสพ.) ชี้ระบบรับมือเเรงงานข้ามชาติประสบอุบัติเหตุล้มเหลว ทำให้เกือบถูกผลักดันออกนอกประเทศทั้งที่ป่วยหนัก เพราะไม่มีการประสานงานจ่ายค่ารักษากับโรงพยาบาล พร้อมผลักดันเป็นกรณีศึกษา หลังเกิดแรงงานข้ามชาติที่เกิดอุบัติเหตุหรือบาดเจ็บจากการทำงาน ไม่ได้รับสิทธิประโยชน์จากกองทุนเงินทดแทน ถูกนายจ้างทิ้งอย่างต่อเนื่อง และไม่ได้รับความเป็นธรรมจากระบบการจัดการแรงงานข้ามชาติ มสพ. เตรียมร้องให้กองทุนเงินทดแทนจ่ายค่ารักษาเเละค่าทดเเทนกรณีอุบัติเหตุให้นายชาลี แม้นายชาลี จะได้รับการปลดโซ่แล้ว แต่ปัญหาในการจัดการแรงงานข้ามชาติที่ประสบอุบัติเหตุจากการทำงานทั้งระบบ ยังไม่ได้รับการแก้ไข

หลังจากคนงาน 2 บริษัท กว่า 1300 ชีวิต ได้เดินเท้าตามท้องสุขุมวิท จาก อ.ปลวกแดง จ.ระยอง มาเป็นเวลา 4 วัน โดยมีจุดหมายปลายทางที่ กรุงเทพฯ ศูนย์กลางการบริหารประเทศเพื่อเรียกร้องให้รัฐบาลแก้ไขปัญหาให้พวกเขา ตามที่เคยให้คำสัญญาเอาไว้

วันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2554 ทางขบวนของคนงานทั้ง 2 บริษัท ได้หยุดพักผ่อนการเดินขบวนเข้าสู่กรุงเทพเป็นเวลา 1 วัน โดยพักค้างแรมที่ศูนย์พัฒนาฝีมือแรงงาน จ.ชลบุรี ในช่วงเช้าให้ทุกคนพักผ่อนทำธุระส่วนตัวตามอัธยาศัย และในช่วงสาย ได้จัดกิจกรรม กลุ่มสัมพันธ์ โดยทีมกิจกรรมจากกลุ่มสหภาพแรงงานภาคตะวันออก โดยเน้นให้คนงานทั้ง 2 บริษัท ทำความรู้จักซึ่งกันและกันให้มากขึ้นกัน ซึ่งสร้างความสัมพันธ์ให้คนงานทั้งสองบริษัทสนิทสมเป็นกันเองมากขึ้นและยังสร้างรอยยิ้มที่มุมปากให้กับทุกๆคน ในวันนี้ครอบครัวของพวกเขาหลายคนเดินทางหอบเอาลูกๆมาเยี่ยมถึงที่พักแรมและยังมีเพื่อนคนงานท้องแก่จาก บริษัทพีซีบีฯเดินทางมาให้กำลังใจเพื่อน

คนงานพีซีบี แม็กซิส ทั้งคนท้อง คนมีอายุ ลูกหลานร่วมเดินเท้าหาความยติธรรม ถึงชุมชนหมู่ 12ทั้งชาวบ้าน ผู้ใหญ่บ้านตอนรับ พร้อมเสนอตัวสนับสนุนคนงาน หากเป็นเรื่องละเมิดสิทธิมนุษยชน ทนไม่ได้หากประชาชนถูกเอาเปรียบ

วันนี้ 6 ก.พ. 54 สันญาณของการเดินเท้าดังขึ้น คนงานจัดการชีวิตประจำวันของตัวเองเก็บสัมภาระเตรียมตั้งขบวนและออกเดินเท้า เวลา 07.15 น.คนงานเดินผ่านชุมชนแต่เส้นทางนี้ไม่ค่อยได้เจอชุมชนเท่าไหร่นักเดินมาประมาณ 5 – 6 กิโลเมตร ขบวนหยุดพัก 20นาที และเริ่มเดินอีกครั้ง เวลา 09.30 น. คนงานเดินเท้ามา 5วันแล้ว บางคนก็เริ่มชินแล้วกับการเดิน บางคนก็ยังปวดเมื่อยอยู่ คนงานกลับไม่เคยรู้สึกท้อและถอยหลังกลับแต่อย่างใด